Veel voorkomende voetklachten
Eelt
Eelt is plaatselijke verdikking van de opperhuid, die ontstaat op plekken waar de huid wordt blootgesteld aan wrijving en/of druk. Door het wrijven van de opperhuid over een oppervlak wordt die ruwer en hard. Eelt is een beschermlaagje dat voorkomt dat de opperhuid beschadigd raakt. Overmatig Eelt kan helaas vervelende klachten geven. Dit kan vakkundig worden verholpen door uw pedicure. Daarnaast zal zij onderzoek doen naar de mogelijke oorzaken om zodoende u advies geven ter preventie. Een ander resultaat van wrijving of langdurige druk op de huid is een blaar.
 
Ingroeiende teennagel
Ingegroeide nagel of unguis incarnatus is een veelvoorkomende oorzaak van ontstekingen. Het komt vooral voor aan de nagels van de grote teen, waarbij zowel de binnenste (mediale) als de buitenste (laterale) rand aangedaan kunnen zijn. De ontsteking ontstaat doordat de rand van de nagel in het nagelbed drukt: het afweersysteem kan enerzijds reageren op de nagel anderzijds is de barrière voor bacteriën doorbroken. Het is niet precies duidelijk waarom de nagel gaat ingroeien, maar zeer waarschijnlijk heeft het wel iets te maken met druk van schoeisel. Wanneer er sprake is van een totaal ingegroeide nagel met ontsteking zal uw pedicure u doorverwijzen naar de huisarts of een podotherapeut. Bij een dreigende ingroei (pseudo unguis incarnatus) kan zij u een behandeling geven om te voorkomen dat het zover komt.
 
Likdoorn
Een likdoorn (clavus), in de volksmond ook wel eksteroog genoemd, is een vaak pijnlijke, naar binnen groeiende eeltplek (verdikking van de huid). Deze komt voor op plaatsen waar druk en/of wrijving op de huid wordt uitgeoefend, waardoor meer eelt wordt gevormd. Likdoorns komen meestal voor op de voetzool, de bovenzijde van de tenen, op de teentop, tussen de vierde en vijfde teen of in de handpalm. In het midden van de likdoorn verzamelen zich de dode huidresten. Dit is te zien aan de donkere kleur in het midden. Het is zeer pijnlijk, het voelt aan alsof er een spijker in de voet zit. Likdoorn is gevoelig voor druk op de plek, terwijl een wrat juist pijnlijk is bij druk vanaf de zijkanten. Een pedicure kan deze likdoorn vakkundig verwijderen. Als er aan de oorzaak niets wordt gedaan, bijvoorbeeld door het model of type schoen te veranderen, is het logisch dat zich mettertijd weer een likdoorn vormt.
 
Schimmelnagel
Onychomycose ofwel schimmelnagel, in de volksmond ook wel ten onrechte kalknagel genoemd, is een schimmelinfectie van de nagels. Het is de meest voorkomende aandoening van de nagel; de helft van alle nagelaandoeningen betreft onychomycose. Hoewel onychomycose vooral bij de teennagel voorkomt kunnen ook de vingernagels besmet raken. Ca 6 tot 8% van de volwassenen heeft last van onychomycose. De nagel kan in zijn geheel worden verwijderd, of iemand moet gedurende de totale tijd die nodig is om een nieuwe nagel te laten groeien medicatie tegen schimmels gebruiken. Dit kan wel 6 tot 9 maanden duren. Behandeling is echter meestal niet noodzakelijk: een schimmelnagel is in de eerste plaats een cosmetisch probleem.
 
Wrat
Een wrat (medisch: verruca vulgaris) is een harde, eeltachtige vergroeiing van de opperhuid in de vorm van een bloemkoolvormig (klein) knobbeltje. Een wrat wordt veroorzaakt door virussen uit de familie humaan papillomavirus (HPV). Hiervan bestaan meer dan honderd soorten. Sommige veroorzaken wratten op de huid, andere op de slijmvliezen. Het virus kan de huidcellen aanzetten tot snelle deling waardoor een wrat ontstaat. Vrijwel iedereen heeft weleens wratten gehad: ze verdwijnen vrijwel altijd spontaan. Het virus blijft echter vaak in de huid aantoonbaar, zonder dat er een wrat ontstaat. Uw pedicure kan een wrattenbehandeling toepassen doormiddel een pakking met speciale zalf of een wrattenpen.
 
Psoriasisnagel
Nagels die aangetast zijn door psoriasis lijken soms wel op kalknagels. De aangetaste nagels kunnen verkleuren en vertonen putjes en groeven. De brokkelige structuur van de schimmelnagel ontbreekt echter. Een psoriasisnagel is niet besmettelijk.
 
Zweetvoeten
Plaatselijk overmatig transpireren: wanneer de voeten overmatig transpireren is er sprake van een echte huidaandoening. Men schat het aantal betrokkenen op ongeveer 25% van de bevolking. Indien in de zomer het transpireren een alledaags verschijnsel is, dient men het hele jaar de overmatige transpiratie te behandelen. De woekering van microben is de oorzaak van de onaangename zweetgeur (bromidrose), zij maakt de huid alkalisch en dit kan leiden tot superinfectie. Dit probleem doet zich tegenwoordig veelvuldig voor bij jongeren die slecht geventileerde en ongeschikte sportschoenen dragen en bij volwassen personen in het algemeen. Daarom wordt de voethuid kwetsbaar.
 
Verzorgingsadvies:
's Ochtends de voeten met lauw warm water wassen. Goed nadrogen en voetpoeder gebruiken.
's Avonds: de voeten met lauw warm water wassen. Goed nadrogen en antitranspiratie-voetcreme gebruiken.
Twee maal daags schone sokken die in de kookwas kunnen. Dit om schimmelvorming tegen te gaan.
 
Huidschimmel
Vaak besteed je pas aandacht aan je voeten als je er last van hebt. Bijvoorbeeld als het een beetje jeukt of pijn doet tussen je tenen. Blijken er dan schilfers en blaasjes tussen de tenen te zitten, dan hebt u waarschijnlijk een voetschimmel opgelopen. Voetschimmel kan zich presenteren als nattende schilferende plekken tussen de tenen. Deze vorm wordt ook wel ‘zwemmerseczeem’ genoemd, omdat het vaak bij sporters wordt gezien.